"Günde 10 bin çocuğun açlıktan ölmesi bir bankanın batması kadar büyük bir sorundur" diyordu Birleşmiş Milletler eski genel sekreteri Kofi Annan, boş gözlerle kendisini dinleyen kerli ferli, koca koca adamlara... Bankalarını, kartellerini, küresel şirketlerini kurtarmak gibi büyük sorunlara kafa yoranlar "aç Afrikalı çocukların hayata tutunma mücadelesi" gibisinden küçük meseleleri yıllardır ciddiye almadılar ve bugünlere geldik.. Somali, Sudan, Kenya ve diğerleri.. Afrika'nın 13 milyon aç çocuğu, insanı öldürmeyecek kadar küçük bir lokmayı bulmaya çalışıyor. Baş gösteren kıtlık zaten yetersiz olan beslenme sorunu içinden çıkılamaz hale getirdi. Abartısız bir trajedi yaşanıyor Somali sudan ve çevre ülkelerde. Bakın çok fazla projeye, karmaşık hesaplara, dünya devlerinin trilyon dolarlık fonlarına gerek yok. Sadece 10 tonluk gıda malzemesi bir yerlerden sağlanıp zamanında yerine ulaşsa en az 3 bin 500 çocuğun bir aylık beslenme ihtiyacı karşılanacak ve o çocuklar ölmeyecek. Her gün çöpe attığımız gıda dağlarının birazını, midemizden kurtardığımızın bir kısmını ulaştırabilsek ölmeyecek Afrika'nın aç çocukları... Öbür yakada ise gittikçe büyüyen aşırı şişmanlık sorunu... Gelişmiş ülkelerin en ciddi hastalıkları arasına girdi obezite ve ABD'de sigaranın yerini alarak ölüme yol açan hastalıklar arasında 1 sıraya oturdu. Dünyada açlık nedeniyle kısa zamanda ölecek insan sayısı 800 bin... Aşırı şişmanlıktan yani obezite sonucu ölüm riskiyle yüz yüze kalanların sayısı ise 1 milyon.. Hani olanaksız ama, aşırı şişmanlar sağlıkları için daha az yerken göbeklerinde yağa dönüşen besinleri yakmaya çalışacaklarına bir kısmını Afrika'ya ulaştıracak sihirli bir formül bulunsa, toklar da açlar da ölmeyecek… Silaha ölümcül savaşlara trilyonlar bulan gelişmişler ve gelişmekte olanlar, Çok değil birleşip 7 milyar dolar ayırabilseler bebekler gıdasızlıktan ölmeyecek en azından... Uydurulmuş bir rakam değil verdiğim… Birleşmiş Milletler’ e göre 7 milyar dolarlık kaynak yaratılsa Dünyada hiçbir çocuk, hiçbir bebek açlıktan ölmeyecek... Ey gelişmiş ülkelerin yanaklarından kan damlayan yöneticileri, muktedirleri, iktidar sahipleri… Nereye kayboldu insanlık? Vicdan dediğimiz insana ait o haslet artık sizin oralarda zafiyet olarak mı görülüyor? Oysa soruna çare bulmaya çalışanlar yıllar önce çözüm bulduk diye ne kadar sevinmişlerdi… Birleşmiş Milletler çatısı altında kabul edilen ve katılan tüm ülkelerin imzaladığı o çözüm metnine göre, gelişmiş ülkeler her yıl milli gelirlerinin binde yedisi tutarında parayı açlık ve mücadele programı için Birleşmiş milletlere aktaracaklardı… Bu paranın bir kısmı ile yoksul ülkelerin kalkınmasına yönelik projeler desteklenirken, bir kısmıyla da gıda yardım programı hayata geçirilecekti… Gelişmiş ülkeleri asla rahatsız etmeyecek binde 7 gibi bir paradan söz ediyorum… O binde 7 oranındaki yardım sözünü yerine getirseler bugün Afrika'da açlıktan hiçbir çocuk ölmeyecekti… Örneğin ABD açlık yardımı için altına imza koyduğu sözleşmeyi hatırlayıp gereğini yerine getirse bugün ulaştığı 14 trilyon dolarlık milli gelirin her yıl 100 milyar dolarını aktarması gerekiyordu programa… Gelin görün ki silahlanmaya yılda 1 trilyon bulan Büyük Şef iş çocukların hayata tutunmasına gelince 670 milyon doları sadaka niyetine masaya atıp uzaklaşıyor… Bakarsınız son yaşanan ekonomik krizleri gerekçe gösterip 670 milyon doları da aktarmayabilir ABD, BM açlık fonuna… Aslında binde 7 oranındaki yardım sözlerine büyük bütçeli kaynaklara da gerek yok uzun vadede. Gölge etmeseler gelişmiş diye baş tacı edilen ülkeler çoğu sorun çözülecek… Nasıl mı? Gelişmişlerin önemli bölümü, siyasi çıkarlar ve seçim hesapları uğruna kendi üreticilerine aktardığı teşviklerden vazgeçse… Örneğin ortak bir kararla tüm ülkeler bu tür siyasi rüşvetleri sona erdirse, yoksul Afrikalıların ürettiği ürünler dünya pazarlarına eşit koşullardaki fiyatlarla satılacak…  Böylece yoksul Afrika ülkeleri bir nebze nefes alacak… Ürettiklerini adil piyasa koşullarında değerlendirebilecekler… Bir başka çarpıklık, yolsuzluğa giden kanallar tıkansa yine bazı sonuçlara ulaşılabilecek… Aç ülkelere gönderilen yardımları, yoksulluğu azaltacak projeler için yıllardır aktarılan fonları çalan yöneticileri o ülkelerin halkları başlarından def edebilse, şeffaf ve hesap verebilir yönetimlere kavuşabilseler, çok şey değişecek, yokluk berekete dönüşecek ama nedense olmuyor, olamıyor… İnsanları insanlıktan çıkaran gidişat ne zenginlerin umurunda ne de ölmeye bile mecali kalmamış aç çocukların yaşadığı ülkelerini yöneten çoğu ısırmadığı üniformaları ile caka satan iktidar sahiplerinin ve korkarım ki ne çevre felaketleri ne acımasız savaşlar bu kez açlar yakacak dünyayı…